GAZETECİ MİSİN? YOKSA “GASTECİ” Mİ?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hiç unutmuyorum…

Her önün gelenin kendisini “Gazeteci” gibi tanımlamaya çalıştığı ortamda “GAZETECİLER ve GASTECİLER” diye bir makale kaleme almıştım.

Bu işin hakkını vererek yapanları “Gazeteci”, meslek ahlakından uzak sırf hava olarak yapanları da “Gasteci” olarak tanımlamıştım. Bazıları için de otomobillere takılan “Geçici Plakalar” benzetmesi yaparak “Geçici Gazeteciler” demiştim.

***

Yıllar önce yaptığım bu değerlendirmede yanılmadığımı bugün de görüyorum!

Gazetecilik mesleği hala taşıdığı güç ile bir çok kişiyi cezbediyor.

Bu mesleği “Güzel ve ayrıcalıklı olduğu kadar namuslu kalınması zor bir meslek” olarak görüyor ve halkın düşünüp de söyleyemediğini yazabilen insanı “Gazeteci” olarak kabul ediyorum.

***

Meslekte 40 yılını geride bırakmış bir gazeteci olarak, Rahmetli Nezih DEMİRKENT büyüğümüzü de örnek alarak yazılarımı mesleki yöne kaydırmak istiyorum.

Böylece genç gazeteci arkadaşlarımın yolunu aydınlatmayı amaçlıyorum.

Bir defa herkes şunu bilmelidir ki, gazeteci her zaman kişi veya kurumlara adapte olarak onların sürekli lehinde, ya da aleyhinde haber yapmaz!

Yapmamalı da!

Gazeteci, bütün haber kaynaklarına eşit mesafede olmalı ve kendini kullandırmamalı.

Önüne atılan bir bilgiyi “doğru” olarak kabul etmemeli ve sorgulamalıdır!

Gazeteci, muhatapları ile her zaman “Diplomatik nezaket” içinde olmayı bilmelidir!

***

Peki ya burada ipin ucunu kaçırırsa ne olur?

Olacaklar gayet net!

Birileri, onu her zaman maymuna çevirecektir!

Bu düzeydeki kişileri “GASTECİ” olarak kabul ederek her türlü kullanacaktır!

O kişinin sonradan “GAZETECİYİM” demesi ise, hiç mümkün olmayacaktır!

***

Şimdi yaşadığım bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum…

İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde ders verdiğim yıllarda, bir büyük gazetede “Haber Müdürü” olarak çalışan arkadaşımı derse davet etmiş ve mesleki tecrübelerini paylaşmasını rica etmiştim.

Ancak bu arkadaşım “Ben Gazetecileri, polislere ve fahişelere benzetirim. Çünkü gecenin geç saatlerinde sokaklarda sadece onlara rastlarsınız!” ifadelerini kullanınca ortam buz kesmişti!

O sırada dersteki öğrencilerimin yüzlerinin nasıl buruştuğunu hiç unutamıyorum!

Sabırla konuşmasını tamamlamasını beklediğim bu arkadaştan sonra şöyle demiştim;

“Arkadaşlar, bu meslek ile ilgili herkesin farklı görüşleri olabilir. Ancak, gazetecilik zor ve sorumluluk isteyen onurlu bir meslektir. Arkadaşımın az önce yaptığı benzetmeye hiç katılmıyorum. Fahişe bir bedel karşılığı kendini kullandıran kişidir. Gazeteci hiç bir zaman kendini kullandırmaz! Eğer kullandırırsa da Gazeteci olamaz!”

Ders sonunda yaptığım ankette öğrencilerim beni destekleyen ifadeler kullansalar da, onları “GAZETECİ” ile tanıştırmak isterken bir “GASTECİ” ile buluşturduğum için de üzülmüştüm!

***

Meslek hayatının önemli bir bölümünü Hürriyet Gazetesinde yaşamış, gazetenin kurucusu Rahmetli Sedat SİMAVİ’nin “Bu meslek yorucu bir meslektir… Ancak insan zevk içinde çalışır. Kalemine daima efendi kal, uşak olmamaya gayret et. Mecbur kalırsan kır! Sakın Satma” sözlerini ilke olarak benimsemiş Sürekli Basın Kart Sahibi bir gazeteci olarak yazmaya uzun bir süredir ara vermiştim.

HaberTÜRK’den tanıdığım değerli kardeşim Yusuf KILIÇ’ın daveti üzerine www.bire1haber.com sitesinden yazarken, Bolu’dan Mert MİNİSKER kardeşim www.tvbolu.com adresinde de yazılarımı kullanmak için izin istedi. Onu Bursa’da yaşayan İstanbul Üniversitesinden öğrencim Burhan KAYA ve Tekirdağ Malkara ilçesinden 40 yıllık dostum ve arkadaşım Alper ERAL izledi. Şimdi eş zamanlı olarak Bursa’daki www.tele16.com Malkara’daki www.malkarasonhaber.com siteleri üzerinden de buralardaki okuyucularla buluşuyorum.

Önümüzdeki haftalarda da benzer nitelikte mesleki yazılarıma devam edeceğim.

Mesleğimize gönül verenlerin, “Önce ne olmak istediklerine karar vermesi gerekir” diye düşünüyorum.

Çünkü, bu tercihleri ile gelecekteki saygınlıklarını da kendileri belirlemiş olacaklar…