KEMAL BAĞCI VE BASIN BAYRAMI

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Omuzunda makinası, haber peşinde koşarken çıktığı seçim otobüsünün üzerinde geçirdiği kazada çeyrek asır önce hayatını kaybeden Gaziantep’in basın şehidi rahmetli Kemal Bağcı’nın 22 Temmuz’daki ölüm yıldönümünde mezarı başında anma ve “24 Temmuz Gazeteciler ve Basın Bayramı” dolayısıyla Demokrasi meydanı Atatürk Anıtına Çelenk koyma törenleri iki gün arayla düzenlendi.

Rahmetli Kemal Bağcı’nın Asri Mezarlıktaki ebedi istiratgahına giderken o günleri yaşamış birisi olarak en azından, şehirde gazetecilik mesleğine yıllarını vermiş, yeri geldiğinde mesleğin sözünü, sorunlarını, sıkıntılarını ben söylerim, ben yazarım, ben konuşurum diyen gerek yaş itibarıyla ve gerekse de mesleki kariyer itibariyle bizden daha fazla emeği geçen meslektaşlarımızın da orada olabilecekleri düşüncesi ile gittim.

Ama hayal kırıklığına uğradım. Çünkü, anma törenine rahmetli ile teşviki mesaisi olan birkaç arkadaşının dışında, çoğunluğunu mesleğe yeni başlayan arkadaşımız mesleğe ve meslektaşına saygı duyarak katılım sağlamıştı.

Oysa, böyle günlerde kişisel kin ve husumetlerin bir kenara bırakılması, yılda bir kez de olsa bu mesleğe onuruyla, dürüstlüğüyle, çalışkanlığıyla ve düzgün kalemiyle, şehrinin yerelde ve ulusalda tanıtımına katkı sunan bir kişiye saygı gösterilmesi gerekiyordu.

Törene buruk bir şekilde gittim ancak tören sonrası bu burukluk yerini üzüntüye bıraktı.

İnşallah önümüzdeki yıllarda Gaziantep basını kendi içindeki çekişmeleri, husumetleri, hırsları bir günlüğüne de olsa bir kenara bırakır ve en azından kendi şehidine sahip çıkarak gereğini yapar.

24 TEMMUZ BASIN BAYRAMI

24 Temmuz “Basından sansürün kaldırılması Gazeteciler ve Basın Bayramı” olarak kutlanan bir gün.

Adı üstünde “Gazeteciler ve Basın Bayramı”

Bir çok kurum ve kuruluş, günler öncesinden yayımladıkları mesajlarla Gazetecilerin gününü kutlarken, biz kendi mesleğimize ne kadar sahip çıkabiliyoruz acaba ?

Bayram olarak kutlanılan bir günde kişisel husumetler bir tarafa bırakılsa, mesleğin yaşadığı sorunlar daha gür bir şekilde dile getirilse, çözüm önerileri ortaya atılsa, gazeteciliğin çok daha iyi bir biçimde yapılabilmesi için herkes bir tuğla koysa buradan kazançlı çıkan kim olur ?

Bakıyorum sosyal medyadan meslektaşlarımız afilli kelimelerle dilek ve temennilerini paylaşıyorlar.

Kimse, mesleğin geldiği noktayı dillendirmiyor.

Kimse, gazeteciliğin nasıl yapılması gerektiği konusunda fikir beyan etmiyor.

Kimse, basının hangi şartlarda yaşam savaşı verdiğini ifade etmiyor.

Kimse, bu şehirde gazeteciliğin her geçen gün kan kaybettiğini söylemiyor.

Kimse, habercilik ile ilgili kural ve kaidelerin ayaklar altına alındığını belirtmiyor.

Kimse, çalışanların hangi şartlarda çalıştıklarını anlatmıyor.

Niye ?

Cevabını sizlerden bekliyorum…