ANTEP HARBİNİN BİLİNMEYENLERİ VE KONUŞULMAYANLARI

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Şehitkamil Belediyesi tarafından Gaziantep’in düşman işgalinden kurtuluşunun 102. yıl dönümü etkinlikleri kapsamında gerçekleştirilen, “Asım Mıhçıoğlu ile Şehr-i Ayıntab-ı Cihan Sohbetleri” isimli programın konusunu, “Antep Harbinin Bilinmeyenleri ve Konuşulmayanları” oldu.

Gaziantep’in düşman işgalinden kurtuluşunun 102. yıl dönümü çeşitli etkinliklerle kutlanmaya devam ediyor. Şehitkamil Belediyesinin, Şehitkamil Sanat Merkezi’nde (ŞSM) organize ettiği “Asım Mıhçıoğlu ile Şehr-i Ayıntab-ı Cihan Sohbetleri” programının konusunu, “Antep Harbinin Bilinmeyenleri ve Konuşulmayanları” başlığı oluşturdu. Programın konuşmacısı olan Araştırmacı-Yazar Asım Mıhçıoğlu, Gaziantep tarihiyle ilgili tarihi belge, görüntü ve fotoğraflar eşliğinde yaptığı konuşma, büyük dikkatle takip edildi. Araştırmacı-Yazar Mıhçıoğlu, program esnasında katılımcıların sorularını da cevapladı.

BİZ HÂLÂ UNUTMADIK, UNUTTURMAMAYA ÇALIŞIYORUZ

Programa ilişkin açıklamada bulunan Araştırmacı-Yazar Asım Mıhçıoğlu, şu ifadeleri kaydetti: “Bugün, Gaziantep Harbi’nin bitişinin 102. yıl dönümü. Biz hâlâ unutmadık, bizden sonraki kuşağa da unutturmamaya çalışıyoruz. Bu manada çeşitli etkinlikler yapıp, detaylı olarak Antep Harbi’ni anlatıyoruz. Antep Harbi’nin nedenlerini de anlatıyoruz. Yani neden böyle oldu, ne oldu da düşman geldi? Bir günde karar vermediler. Biz nerelerde eksik yaptık, nerelere de hata yaptık? Bunu gençlerimize, ileride kendilerinin kullanacağı şekilde anlatmaya çalışıyoruz. 102 yıl geçmesine rağmen bakın biz hâlâ o acıyı unutmuş değiliz. Bizim bir ecdadımızda bütün ailelerin babalarında, dedelerinde, amcalarında muhakkak şehitlerimiz, gazilerimiz var. Biz onların hikâyeleri, onların anılarıyla büyüdük. O anıları, hikâyeleri burada anlatıyoruz, anlatmamız lazım. Türkiye’de zannetmiyorum ki başka bir şehir, düşman işgalinden kurtuluşunu bu kadar detaylı ve önemli bir şekilde anlatıyor. Birçok şehirde kurtuluş günleri var ama biz Antepliler, daha coşkulu anlatıyoruz, coşkulu kutluyoruz gibi geliyor bana.”