İSKELENİN ALTINDA HEPİMİZ KALDIK

BEĞENDİM

ABONE OL

News

14 Kasım öğle saatleriydi ve tesadüfen Karataş mevkiinde bulunuyordum. İşimi bitirmiş, dönüş yolundayken bir tanıdığımın telefonu ile Türkiye’nin en büyük camilerinden birisi diye yıllardır yapımı devam eden (Devam ediyor mu, yoksa atıl vaziyette bekliyor mu, bilinmez?) caminin içerisindeki iskelenin çöktüğü ve enkazın altında bir işçinin kaldığı bilgisi verildi.

Hemen geri dönerek camiinin bulunduğu bölgeye gittim, henüz olay yeni yaşandığı için kimse bir şey bilmiyordu, sadece olay yerine sevk edilen Polis ekipleri çevrede güvenlik önlemleri almıştı, sağlık görevlileri ise herhangi bir yaralıya ulaşılması durumuna karşı hazır bekletiliyordu. Ancak enkazın altında kimin olduğu belli değildi.

Bu arada iki kişinin ise son anda kendilerini dışarı attıkları ve hafif yaralı olarak kurtulduklarını öğrendim.

Aradan saatler geçtikten sonra olay yavaş yavaş netleşmeye başladı ve yaklaşık 15 bin metreküp kalasın altında kalan kişinin 45 yaşında 2 çocuk babası İnşaat Mühendisi Korkut Küçükcan olduğu kamuoyu ile paylaşıldı.

Teknolojinin bu kadar yüksek olduğu bir dönemde, her türlü araç ve gerecin kullanılabilme şansının bulunduğu bir devirde Mühendis Küçükcan’ın cesedine ancak 33 saat sonra ulaşılabildi.

Hemde öyle bir kurnazlıkla kalasların altından çıkarıldı ki, önce yaşıyor denildi ve olay yerinde bulunan insanlara alkışlattırıldı, sonra ambulansla hastaneye götürülürken yolda hayatını kaybetti denildi.

Bunu ben söylemiyorum, götürüldüğü hastanenin başhekimi yaptığı açıklamada (Bize geldiğinde ölüydü) diye yaptığı açıklama ile kamuoyu ile paylaştı.

Uzun yıllar aldığı eğitim karşılığında bu ülkeye bir çok eser kazandırmaya namzet bir insan maalesef bir ihmalin, bir vurdumduymazlığın ve at temeli, boya gözleri nasıl olsa bir gün bir olay olur ve sonra hemen bitirirsin mantığının kurbanı olarak belkide hayallerini gerçekleştiremeden bu dünyadan göçüp gitti.

O kalasların altında kalan bir mühendis değil de vasıfsız bir işçi kalsaydı kelimeleri yine bir araya getirecek ve eleştirilerimizi yine dile getirecektik ama acaba gündeme bu kadar gelecekmiydi işte o konuda şüpheliyim.

Şimdi gelelim asıl konuya;

Küçükcan, bu dünyadan kopup gitti.

2011 yılında yapımına başlanan ve uzun zamandır tek bir çivi çakılmadan beklemeye alınarak atıl duruma getirilen ve bu ülkenin en büyük Camilerinden birisi olacağı ifade edilen bu inşaat alanında meydana gelen olayın sorumluları hakkında hangi işlemler yapılacak.

Bu şehir, her zaman olduğu gibi yine bu olayı da unutup sorumluların hesap vermelerinin önü kesilecek mi?

Bana sorarsanız, üç–beş gün daha konuşulur ve unutulur gider.

Birkaç gün içerisinde, birkaç bisiklet dağıtırlar, birkaç kişiyi çeşitli yerlere geziye gönderirler ve yardıma muhtaç birkaç kişiye yardım malzemeleri teslim ederler, bunları da manşet manşet gazete, televizyon ve sosyal medyalarda paylaşırlar, hiçbir şey olmamış gibi hayatlarına devam ederler.

Hiç kimse sorumluluğu üzerine alıp “Evet ben suçluyum ve cezam neyse razıyım“ demeyecek.

Belki dava açılacak ve uzuuuuun yıllar sürüp gidecek.

Açılacak dava TCK’nın hangi maddesinden açılacak?

Bu işin başındaki kişiler yargılanacak mı? Yoksa bir iki gariban kurban olarak seçilip bütün iş onların başına mı yıkılacak?

SONUÇ:

Gaziantep bu olayı unutturmamalı…

Sorumlular her kimse, mevkisine, makamına ve ismine bakılmaksınız mutlaka ama mutlaka hesap vermeli…

Çünkü, o 15 bin metreküp kalasın altında sadece Korkut Küçükcan değil, hepimiz kaldık.

O nedenledir ki, bu olayın üstü kapatılır, asıl sorumlular gerekli cezayı almazlarsa, bugün Küçükcan’ı toprağa verdik ve bizler ayaktayız, işte o gün hepimiz ölmüş olacağız.